Saturday، ۱۷ Aazar ۱۴۰۳
آلزایمر و پارکینسون: دو غول خاموش
آلزایمر و پارکینسون دو بیماری تحلیلبرنده عصبی هستند که با از دست رفتن تدریجی سلولهای عصبی مغز همراه هستند. این بیماریها منجر به اختلال در حافظه، تفکر، حرکت و سایر عملکردهای شناختی میشوند.
قهوه: یک نوشیدنی محافظتی
مطالعات متعدد نشان دادهاند که مصرف منظم قهوه با کاهش خطر ابتلا به آلزایمر و پارکینسون مرتبط است. برخی از دلایل این ارتباط عبارتند از:
آنتیاکسیدانها: قهوه سرشار از آنتیاکسیدانهایی است که به مبارزه با رادیکالهای آزاد و کاهش التهاب در مغز کمک میکنند. این عوامل از سلولهای عصبی در برابر آسیب محافظت میکنند.
کافئین: کافئین موجود در قهوه میتواند عملکرد مغز را بهبود بخشد و خطر ابتلا به بیماریهای عصبی را کاهش دهد.
افزایش سطح نوروتروفینها: قهوه باعث افزایش سطح برخی از پروتئینهای محافظتی در مغز میشود که به رشد و بقای سلولهای عصبی کمک میکنند.
مکانیسم اثر قهوه بر مغز
مطالعات نشان میدهند که قهوه از طریق مکانیسمهای مختلفی بر مغز تأثیر میگذارد. به عنوان مثال، کافئین موجود در قهوه میتواند گیرندههای آدنوزین را مسدود کند. آدنوزین یک انتقالدهنده عصبی است که باعث ایجاد احساس خستگی میشود. با مسدود شدن گیرندههای آدنوزین، سطح هوشیاری افزایش یافته و عملکرد شناختی بهبود مییابد.
چه مقدار قهوه باید مصرف کنیم؟
اگرچه مصرف قهوه فواید بسیاری دارد، اما باید به مقدار مصرف آن توجه کرد. مصرف بیش از حد قهوه میتواند عوارضی مانند بیخوابی، اضطراب و افزایش ضربان قلب را به دنبال داشته باشد. بنابراین، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا مقدار مناسب مصرف قهوه را برای خود تعیین کنید.
اگرچه تحقیقات بیشتری برای اثبات قطعی این ارتباط نیاز است، اما شواهد موجود نشان میدهند که مصرف منظم قهوه میتواند به عنوان یک عامل محافظتی در برابر بیماریهای آلزایمر و پارکینسون عمل کند. البته، قهوه نباید جایگزین یک سبک زندگی سالم شود. تغذیه مناسب، ورزش منظم و خواب کافی نیز برای حفظ سلامت مغز بسیار مهم هستند.